jakimi częściami mowy są wyróżnione słowa

j obie strony uzyskują korzyści B. wygrana-wygrana i są zadowolone z zawartego porozumienia. A. kompromisu 3. Podczas prowadzenia negocjacji ważne jest, aby nie ulegać A. emocjom B. argumentom. A. perswazji B. manipulacji Z podanych zdań wypisz okolicznik i Napisz jakimi częściami mowy zostały wyrażone Zdania: wzięłam książkę leżącą na stole. Jarek niechętnie podszedł do nauczycielki. Młodzi ludzie łatwo pokonują przeszkody. 2zadanie Podkreśla zdania pojedyncze Podkreśl w napisach okoliczniki. Napisz, jakimi częściami mowy są one wyrażone. Pragniesz wyglądać pięknie? Zamówienia realizujemy od razu! Zamieszkaj w Gdańsku. Kupuj taniej! Dziekuję bardzo za odpowiedź ;** Powyższy przykład, 'poleciał daleko', nie odmienia się ani przez przypadki, ani osoby. Z jakimi częściami mowy czasownik może tworzyć ten związek? W tym przypadku może być to każdy wyraz nieodmienny, najczęściej przysłówek. Skończyliśmy omawiać wszystkie typy związków, teraz czas poszukać ich w zdaniu. Napisz, jakimi częściami są wyrazy i wyrażenia podkreślone w tekście. strona 247 polski klasa 8 Słowa podkreślone: potworem o ludzkim ciele, Uwięziono, Aby uratować, Dziewczyna, mu, do nadproża, na statek, Wkrótce, haniebnie After 4 Months Of Dating What To Expect. RzeczownikRzeczownik odpowiada na pytanie kto? co? i nazywa: rzeczy, osoby, zwierzęta, rośliny, zjawiska przyrody, czynności, cechy i pojęcia abstrakcyjne. W zdaniu może pełnić różne funkcje: • przydawki, np.: żona brata,• dopełnienia, np.: czytam książkę,• orzecznika, np.: Magda jest adwokatem,• okolicznika, np.: Spojrzał na nią z dzielą się na kategorie:1. konkretne — oznaczają przedmioty realnie istniejące postrzegane za pomocą zmysłów (wzroku, słuchu, węchu, dotyku), np.: człowiek, komputer, róża, stół itp. 2. abstrakcyjne — niemające odpowiedników w rzeczywistości, np.: mądrość, myśl, Bóg, Zeus żywotne — oznaczają istoty żywe, np.: kot, matka, brat, Karol nieżywotne — czyli przedmioty, które nie są istotami żywymi (w języku polskim rośliny są nieżywotne), np.: klon, telewizor, srebro, boisko itp. 5. osobowe — oznaczające ludzi, np. marynarz, księgowy, Karina, mężczyzna itp. 6. nieosobowe — są to przedmioty nie będące nazwami ludzi, np.: rozpacz, dusza, mrówka, kamień itp. 7. jednostkowe — mówią o pojedynczych przedmiotach, np.: głowa, jeleń, huśtawka, babcia itp. 8. zbiorowe — oznaczają zbiór tych samych elementów, np.: społeczeństwo, szlachta, sejm, klasa itp. 9. policzalne — pojęcia, których nie da się policzyć, np.: cukier, woda, powietrze, piasek itp. 10. własne — wskazują na konkretne miejsce, osobę, rzecz, wytwór, np.: Warszawa, Jan III Sobieski, adidasy, Opowieść wigilijna występują w trzech rodzajach: męskim, żeńskim i nijakim, np.: miesiąc, pieniądz, kokarda, ryba, drzewo, wojsko itp. Rzeczownik odmienia się przez przypadki i liczby. Odmiana przez przypadki to deklinacja, która wyraża stosunek rzeczownika do innych wyrazów w zdaniu. W języku polskim wyróżnia się siedem przypadków i dwie liczby:liczba pojedynczaM (kto? co?) jest owcaD (kogo? czego?) nie ma owcyC (komu? czemu?) przyglądam się owcy B (kogo? co?) widzę owcęN (z kim? z czym?) idę (z) owcąMsc (o kim? o czym?) myślę (o) owcyW (o!) owco liczba mnogaM (kto? co?) są owceD (kogo? czego?) nie ma owiecC (komu? czemu?) przyglądam się owcomB (kogo? co?) widzę owceN (z kim? z czym?) idę (z) owcamiMsc. (o kim? o czym?) myślę (o) owcachW (o!) owceRodzaj rzeczowników dzieli się na naturalny i gramatyczny. Rodzaj naturalny jest właściwy dla osób i niektórych zwierząt (najczęściej pokrywa się z płcią), np.: gołąb, Czeszka, okno, żołnierze, bohaterki. Natomiast rodzaj gramatyczny wymusza uzgodnienie pod względem rodzaju wszystkie określenia, np.: ładna pogoda (a nie ładny pogoda), wysoki dom (a nie wysoka dom) itd. W zależności od liczby mówi się o rodzaju:• dla liczby pojedynczej:rodzaj męski — (ten) góral, ogrodnik, sąsiad, lekarz, koń, piernik itp. rodzaj żeński — (ta) kierowniczka, lwica, herbata, woda, szczotka, córka itp. rodzaj nijaki — (to) lato, pisklę, cielę, pole, źrebię, kociątko itp. • dla liczby mnogiej:rodzaj męskoosobowy — (oni, ci) prorocy, goście, aktorzy, gospodarze, koledzy, teściowie itp. rodzaj niemęskoosobowy — (one, te) liście, wieże, konie, jeże, miasta, myszy itp. PrzymiotnikPrzymiotnik jest samodzielną częścią mowy. Odpowiada na pytania jaki? jaka? jakie? czyj? czyja? czyje? który? która? które?, a w zdaniu pełni funkcję orzecznika, podmiotu lub dopełnienia, np.: Kasia jest niska, Głodnemu chleb na myśli, Wiódł ślepy kulawego. Przymiotnikami nazywa się wyrazy określające cechy ludzi, zwierząt i przedmiotów, np.: mądry, przyjazny, użyteczny itp. Jeśli przymiotnik określa rzeczownik nazywany jest wówczas przymiotnikiem dzierżawczym. Opisuje cechy (jaki ktoś lub coś jest), np.: smaczny obiad, gorąca woda itp. oraz przynależność (czyj ktoś lub czyje coś jest), np.: córeczka tatusia, końskie zdrowie itp. Przymiotnik odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje. Odmiana przez przypadki:liczba pojedynczaM (kto? co?) jest pilny (uczeń)D (kogo? czego?) nie ma pilnego (ucznia)C (komu? czemu?) przyglądam się pilnemu (uczniowi)B (kogo? co?) widzę pilnego (ucznia)N (z kim? z czym?) idę (z) pilnym (uczniem)Msc (o kim? o czym?) myślę (o) pilnym (uczniu)W (o!) pilny (uczeń) liczba mnogaM (kto? co?) są pilni (uczniowie)D (kogo? czego?) nie ma pilnych (uczniów) C (komu? czemu?) przyglądam się pilnym (uczniom) B (kogo? co?) widzę pilnych (uczniów) N (z kim? z czym?) idę (z) pilnymi (uczniami) Msc (o kim? o czym?) myślę (o) pilnych (uczniach)W (o!) pilni (uczniowie)Odmiana przez rodzaje:liczba pojedyncza:• rodzaj męski — stary, kochany, porcelanowy, biały itp. • rodzaj żeński — dobra, wesoła, szklana, niezrozumiała itp.• rodzaj nijak — szlachetne, owocowe, wieczne, konieczne itp. liczba mnoga: • rodzaj męskoosobowy — wysocy, mądrzy, dojrzali, wspaniali itp.• rodzaj niemęskoosobowy — kwitnące, dziurawe, luźne, zapisane itp. Przymiotniki są częścią mowy, którą da się stopniować w trzech wariantach: stopniu równym, wyższym i najwyższym. Wyróżnia się trzy rodzaje stopniowania:• regularny, np.: lekki – lżejszy – najlżejszy• nieregularny, np.: dobry – lepszy – najlepszy • opisowy, np.: śliski – bardziej śliski – najbardziej śliskiLiczebnikLiczebnik oznacza cechy ilościowe przedmiotów, jednak ograniczają się do określenia ich liczby i kolejności. Odpowiada na pytania ile? który z kolei? i jest samodzielną i odmienną częścią mowy. Odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje. W zdaniu może pełnić funkcję podmiotu (np.: było ich trzech), przydawki (np.: pierwszy krok), dopełnienia (np.: pierwszego dnia) lub orzecznika (np.: pierwszy na liście). Liczebniki dzielą się na:• główne, np.: jeden dzień, dwa miesiące, trzy godziny, sto stron itp.• porządkowe, np.: pierwsze miejsce, drugi tydzień, trzeci rok, dziesiąty raz itp. • zbiorowe, np.: troje dzieci, dwoje ludzi, pięcioro piskląt itp.• mnożne, np.: podwójna porcja, potrójne zwycięstwo, czterokrotny mistrz itp. • ułamkowe, np.: pół metra, półtora kilometra, ćwierć tony itp.• nieokreślone, np.: kilka, parę, kilkanaście, kilkadziesiąt, kilkaset, kilkoro, kilkakrotny, wielokrotnyOdmiana przez przypadki odbywa się w następujący sposób:liczba pojedynczaM (kto? co?) jest drugi chłopiecD (kogo? czego?) nie ma drugiego chłopcaC (komu? czemu?) przyglądam się drugiemu chłopcu B (kogo? co?) widzę drugiego chłopcaN (z kim? z czym?) idę (z) drugim chłopcemMsc. (o kim? o czym?) myślę (o) drugim chłopcuW (o!) drugi chłopiecliczba mnogaM (kto? co?) są drudzy chłopcy D (kogo? czego?) nie ma drugich chłopców C (komu? czemu?) przyglądam się drugim chłopcomB (kogo? co?) widzę drugich chłopców N (z kim? z czym?) idę (z) drugimi chłopcami Msc. (o kim? o czym?) myślę (o) drugich chłopcach W (o!) drudzy chłopcyOdmiana przez rodzaje dotyczy wszystkich grup liczebników, z wyjątkiem zbiorowych:liczba pojedyncza:• rodzaj męski, np.: trzech mężczyzn, • rodzaj żeński, np.: trzy kobiety,• rodzaj nijaki, np.: trzy pisklętaliczba mnoga:• rodzaj męskoosobowy, np.: dwaj panowie• rodzaj niemęskoosobowy, np.: dwie kobietyZaimekZaimek jest częścią mowy zastępującą rzeczownik (np.: ja, on, wy, one), przymiotnik (np.: mój, jej, nasze, ich), przysłówek (np.: tam, tu) lub liczebnik (np. tyle). Ze względu na to, jaką część mowy zastępuje, dzieli się na:• rzeczowne, czyli takie, które mogą zastąpić rzeczowniki (odmienia się przez przypadki), np.: ja, ona, my, oni itp.• przymiotne, odpowiadające na pytania przymiotnika: jaki? jakie? czyj? (odmienia się przypadki, liczby i rodzaje), np.: mój, jej, nasz, ich itp.• liczebne, odpowiada na pytania ile? ilu?, np.: tylu, tyle, ileś itp.• przysłowne (miejsca, czasu i sposobu), np.: gdzie, skąd, którędy, kiedy? odkąd, jak względu na funkcję, jaką pełnią dzielą się na: • osobowe: ja, ty, on, ona, ono, my, wy, oni, one• dzierżawcze: mój, twój, jej, jego, wasz, nasze, ich itd.• zwrotny siebie (się): kupiłam sobie książkę, Maciek uczy się itp.• wskazujący: ta, tamten, ów, takie, tędy, tamci itp.• pytający: kto, czyje, który, gdzie, komu, jak itp.• względne (użyte w poprzednim zdaniu lub nawiązujące do kolejnego), np.: Gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą itp.• nieokreślone (najczęściej utworzone poprzez dodanie końcówki -s): ktoś, ileś, jakiś, skądś, którędyś oraz kiedykolwiek, gdziekolwiek, jakkolwiek itp.• przeczące (zwykle łączące się z partykułą nie lub ni): nigdy, nic, nikogo, nigdzie, niekiedy, niektóry itp.• uogólniające: wszyscy, wszystkie, wszystko, każdy. Na eKorekcie24 zbieramy ciasteczka (tzw. pliki cookies), w celach statystycznych. Jeśli nie masz nic przeciwko temu – możesz zamknąć ten komunikat, korzystać ze strony i zgłębiać tajniki poprawnej polszczyzny, o której piszemy na naszym blogu :) Zamknij Data publikacji: 25 stycznia 2012 Proszę o wypisanie zasad pisowni nie z różnymi częściami mowy. Z góry dziękuję za odpowiedź! Zasady pisowni nie z poszczególnymi częściami mowy są wyczerpująco opisane na s. 77–82 WSO. Tutaj postaram się jedynie przedstawić ogólny zarys tych reguł, co pozwoli na poprawny zapis partykuły nie w zdecydowanej większości przypadków. W razie problemów czy dalszych wątpliwości warto zajrzeć do WSO lub wysłać nam pytanie o pisownię konkretnego słowa. Wybrane zagadnienia pisowni nie opisywałem też przy okazji innych porad – linki do odpowiednich wpisów znajdują się w poniższej odpowiedzi przy konkretnych wyrazach. Pisownia nie z rzeczownikami Nie z rzeczownikami piszemy łącznie, niezależnie od tego, czy jest to wyraz zleksykalizowany (niepokój, nieszczęście, niedotrzymanie), czy też doraźnie utworzony (niekorektor, nieksiążka). Wyjątki są natomiast dwa: gdy nie jest wyraźnym przeciwstawieniem, piszemy je osobno, np. nie korektor, ale redaktor; gdy człon drugi w przeciwstawieniach logicznych pisze się wielką literą, poprawny jest zapis z łącznikiem, np. nie-Polak, nie-Europejczyk itp. Pisownia nie z przymiotnikami Nie z przymiotnikami piszemy łącznie, np. niedrogi, niebrzydki, nieciekawy. Ale wyjątki od tej zasady są trzy: gdy nie jest wyraźnym przeciwstawieniem, piszemy je osobno, np. nie brzydki, ale ładny; gdy człon drugi w przeciwstawieniach logicznych pisze się wielką literą, poprawny jest zapis z łącznikiem, np. nie-Szekspirowski (dramat) itp. gdy nie łączy się z przymiotnikiem w stopniu wyższym i najwyższym, piszemy je osobno, np. nie gorszy, nie najlepszy (uwaga na to słowo, bo Word nie podkreśla pisowni *nienajlepszy jako błędnej). Pisownia nie z imiesłowami Imiesłowy dzielą się na przysłówkowe (na -ąc, -łszy i -wszy) i przymiotnikowe (na -ący, -ny, -ty). Z imiesłowami przysłówkowymi nie piszemy zawsze osobno (nie widząc, nie czytając, nie ujrzawszy, nie przeczytawszy). Z imiesłowami przymiotnikowymi nie piszemy łącznie (niebędący, nieoceniony, nieumyty), jednak zasada ta ma „dopiero” 14 lat (9 grudnia 1997 r. wprowadzona została tą uchwałą RJP) i nadal dopuszczalna jest pisownia rozdzielna, gdy imiesłów jest użyty w znaczeniu czasownikowym (zobacz wpis poświęcony pisowni nie z imiesłowami przymiotnikowymi). Pisownia nie z przysłówkami Przysłówki mogą być utworzone albo od przymiotników, albo w inny sposób. 1. Przysłówki utworzone od przymiotników W stopniu równym nie piszemy łącznie, np. nietrudno, niełatwo, niemile (bo to przysłówki utworzone od przymiotników nietrudny, niełatwy, niemiły). W stopniu wyższym i najwyższym obowiązuje już jednak pisownia rozdzielna, np. nie lepiej, nie najlepiej. 2. Pozostałe przysłówki Nieco inaczej rzecz się ma z przysłówkami nieutworzonymi od przymiotników – wówczas obowiązuje pisownia rozdzielna, np. nie bardzo, nie całkiem, nie tylko, nie wszędzie, nie tutaj itp. Pisownia nie z czasownikami Nie z czasownikami i wyrazami mającymi znaczenie czasownikowe (brak, można, potrzeba, wiadomo, warto, wolno) piszemy osobno, np. nie śpię, nie lubię, nie można, nie wiadomo itp. Wyjątkiem jest pisownia nielicznych czasowników utworzonych od rzeczowników z przedrostkowym nie, np. niepokoić (od: niepokój), niewolić (od: niewola), a także czasowniki niedomagać, niedowidzieć oraz nienawidzić. Pisownia nie z liczebnikami, zaimkami i wyrażeniami przyimkowymi Zasadniczo nie z powyższymi częściami mowy piszemy osobno, np.: z liczebnikami: nie pierwszy, nie jeden, ale dwóch (ale: niejeden, w znaczeniu „wielu”); z zaimkami: nie my, nie każdy, nie swój, nie nasze (ale nieco, niejaki, niektórzy); z wyrażeniami przyimkowymi: nie dla nas, nie z nim, nie w szkole, nie za długo (ale: niezadługo, w znaczeniu „wkrótce”). 6 lutego 2011Baza informacjiW zdaniu wyróżniamy grupę podmiotu, czyli podmiot i wyrazy go określające oraz grupę orzeczenia, czyli orzeczenie plus wyrazy określające. Podmiot i orzeczenie tworzą w zdaniu związek główny. Pozostałe części – przydawka, dopełnienie, okolicznik – tworzą związki poboczne. Podmiot – stanowi trzon zdania, – nazywa osobę, rzecz, zjawisko, – odpowiada na pytania: kto?, co?, – funkcję podmiotu pełni część mowy, która odmienia się przez przypadki, czyli: rzeczownik – Magda śpi. przymiotnik – Chory poprosił o leki. imiesłów przymiotny – Zaproszeni weszli razem. zaimek – Oni już nie wrócą. – podmiot występuje zazwyczaj w mianowniku i ma tę samą liczbę, co orzeczenie, Dzieci wyjeżdżają, – zdarza się, że występuje w dopełniaczu (kogo? czego?): Zabrakło środków opatrunkowych lub w celowniku (komu? Czemu?): Chcę mi się jeść, – wyróżnia się podmiot pojedynczy (jednowyrazowy): Nauczycielka skończyła oraz podmiot szeregowy (co najmniej dwuwyrazowy): Ojciec i matka pojechali na wczasy, – zdarzają się zdania bezpodmiotowe, ale wtedy orzeczenie musi mieć formę trzeciej osoby liczby pojedynczej lub liczby mnogiej, bezokolicznika albo formę nieosobową: Pali się. Nie można wchodzić. Jeszcze słychać śpiew. Zburzono pomnik. Buduje się dom. Orzeczenie – jest najważniejszą częścią zdania, – odpowiada na pytania: co robi?, co się z nim dzieje?, – informuje o czynności, stanie lub cesze: sprząta, zamyśliła się, jest uprzejmy, – wyróżnia się: orzeczenie proste (czasownikowe) – jest to osobowa forma czasownika połączona bezpośrednio z podmiotem: Ojciec rysuje. orzeczenie imienne – jest wyróżnione za pomocą rzeczowników i przymiotników, połączonych z podmiotem za pomocą czasowników: być, stać się, zostać, zrobić się, są to tzw. czasowniki posiłkowe. Część orzeczenia, które one tworzą nazywa się łącznikiem w odróżnieniu od części orzekającej coś o podmiocie, czyli orzecznika. Przykłady: Piotr będzie lekarzem. Chłopcy stali się zaradni. Dzieci zostały w domu. Pogoda zrobiła się brzydka. Określenia Przydawka – określa zazwyczaj rzeczownik, – odpowiada na pytania: jaki?, który?, czyj?, ile?, – wyróżnia się przydawki przymiotne, rzeczowne, dopełniaczowe i przyimkowe: przydawka przymiotna tworzy z wyrazami określanymi związek zgody (zgoda obejmuje wszystkie cechy gramatyczne: przypadek, liczbę, rodzaj): Widziałam przepięknego motyla. Wolę tamten długopis. Wrócił do swojego miasta. przydawka rzeczowna tworzy z wyrazem określanym związek zgody (zgoda obejmuje tylko kategorię przypadku): Przed nami wznosi się szczyt Rysy. przydawka dopełniaczowa jest rzeczownikiem użytym w drugim przypadku (dopełniaczu: kogo?, czego?), tworzy z wyrazem nadrzędnym związek rządu: dom ojca, szelest liści. przydawka przyimkowa ma postać wyrażenia przyimkowego, umieszczanego po wyrazie określanym: szczotka do zębów, trucizna na myszy, materiał w paski. Dopełnienie – określa czasownik, przymiotnik lub przysłówek, – odpowiada na wszystkie, oprócz mianownika, pytania przypadków (dopełniacz kogo? czego?, celownik komu? czemu?, biernik kogo? co?, narzędnik z kim? z czym?, miejscownik o kim? o czym?), – wyróżnia się: dopełnienie bliższe – występuje ono w bierniku, dopełniaczu lub narzędniku: Widzimy piękny krajobraz. Dostarczyć węgla. Rządzić przedsiębiorstwem. dopełnienie dalsze – może mieć formę dowolnego przypadka: wchodzić do domu, myśleć o przyszłości. Okolicznik – określa czasownik, – uzupełnia czasownik o dodatkowe elementy, – pozostaje z członem nadrzędnym w związku przynależności, – wyróżniamy okoliczniki: miejsca – gdzie? Tutaj, czasu – kiedy? Dzisiaj, sposobu – w jaki sposób? Z zaangażowaniem, przyczyny – z jakiej przyczyny? Od jazdy, celu – w jakim celu? Po truskawki, warunku – pod jakim warunkiem? Przy szczęściu, przyzwolenia – mimo co? Mimo problemów. Autor: Katarzyna Cichosz ***************** W Bazie informacji znajdziesz omówienie absolutnie podstawowych kwestii dotyczących poprawnego używania języka polskiego. Baza może być przydatna na co dzień przy tworzeniu tekstów (zwłaszcza pisanych). Pozostanie ona na blogu na stałe. Dzięki temu, przy części tematów będziemy mogli odwoływać się do tych wpisów. Tagi: części zdania, dopełnienie, dopełnienie bliższe, okolicznik, orzeczenie, podmiot, przydawka, związek przynależności, związek rządu, związek zgody Jesteśmy pasjonatami polszczyzny i pracy ze słowem pisanym. Założyliśmy tę stronę, by dzielić się swoją wiedzą na temat naszego języka i rozwiązywać językowe dylematy naszych czytelników. Postawiliśmy sobie za cel także rzetelne przygotowywanie tekstów do druku i pomoc autorom podczas wszystkich kolejnych etapów procesu wydawniczego, dlatego oferujemy profesjonalną redakcję, korektę oraz skład i łamanie tekstu. Autorami tekstów na stronie są: Paweł Pomianek, gospodarz serwisu, właściciel firmy Językowe Dylematy, doświadczony redaktor tekstów oraz doradca językowy, a także zaproszeni goście. Zadaj pytanie językowe! Jeśli masz językowy dylemat, kliknij tutaj i zadaj pytanie. Ostatnie wpisy Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (91) 27 czerwca 2022 Ile przecinków może być w zdaniu 31 maja 2022 Łącznik to nie półpauza 26 kwietnia 2022 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (90) 29 marca 2022 Nazwy wysp: kiedy wyspa wielką, kiedy małą literą 28 lutego 2022 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (89) 31 stycznia 2022 Średnik to nie dwukropek 21 stycznia 2022 Jak przebiega proces wydawniczy 28 grudnia 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (88) 22 grudnia 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (87) 29 listopada 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (86) 31 października 2021 Jak zapisywać nazwy jednostek wojskowych 14 października 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (85) 28 września 2021 Przecinek przed a 9 września 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (84) 25 sierpnia 2021 Nasze nagrania zapytał(a) o 14:56 jakie sa części mowy ...? i na jakie pytania odpowiadają po prostu krotko opisz ! jest ich 10 Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-01-06 14:58:59 Odpowiedzi Odmienne: rzeczownik kto? co? przymiotnik jaki? jaka? jakie? czasownik co robi? co się z nim dzieje? liczebnik ile? Nieodmienne: przysłówek jak? gdzie? kiedy? przyimek nad,pod,.. spójnik a,i,ani,czyli,a wykrzyknik och,ach partykuła tak,nie w odmiennych jeszcze jest zaimek [LINK] ;] pieraz odpowiedział(a) o 16:05 rzeczownik kto? coprzymiotnik jaki? jaka? jakie?czasownik co robi? co się z nim dzieje?liczebnik ile?przysłówek jak? gdzie? kiedy?przyimek nad,pod,..spójnik a,i,ani,czyli,awykrzyknik och,achpartykuła tak,nie seba new odpowiedział(a) o 12:15 Odmienne:rzeczownik kto? co?przymiotnik jaki? jaka? jakie?czasownik co robi? co się z nim dzieje?liczebnik ile?Nieodmienne:przysłówek jak? gdzie? kiedy?przyimek nad,pod,..spójnik a,i,ani,czyli,awykrzyknik och,ach + zaimekpartykuła tak,nie *partykuła to nie tylko ,,tak" i ,,nie" w pełni to:- li- czy- no- że-niech-by - nie rzeczownik kto? coprzymiotnik jaki? jaka? jakie?czasownik co robi? co się z nim dzieje?liczebnik ile?przysłówek jak? gdzie? kiedy?przyimek nad,pod,..spójnik a,i,ani,czyli,awykrzyknik och,achpartykuła tak,nie odmienne:-czasownik-co robi?co się z nim dzieje?w jakim jest stanie?-rzeczownik-kto?co?-przymiotnik-jaki?jaka?jakie?-liczebnik-główny,zbiorowy,ułamkowy i nieokreślony-ile? porządkowy-który z kolei?-zaimek-kto?co?jaki?jaka?jakie?ile?który z kolei?jak?gdzie?kiedy?nieodmienne:-przysłówek-jak?gdzie?kiedy?-przyimek-porządkuje przestrzeń,umiejscawia przedmioty-partykuła-uwydatnia znaczenie-spójnik-łączy ze sobą zdania i wypowiedzi-wykrzyknik-wyraża uczuciamam nadzieje że pomogłam i licze na naj Padfoot odpowiedział(a) o 19:58 Odmienne: rzeczownik kto? co? przymiotnik jaki? jaka? jakie? czasownik co robi? co się z nim dzieje? liczebnik ile? Nieodmienne: przysłówek jak? gdzie? kiedy? przyimek nad,pod,.. spójnik a,i,ani,czyli,a wykrzyknik och,ach partykuła tak,nie zuza_lol odpowiedział(a) o 18:10 rzeczownik kto?co?przymiotnik jaka? Jaki? Jakie?czasownik co robi? co się z nim dzieje? w jakim stanie sie znajduje?liczebnik ile? który?zaimek w rzeczowniku kto? w przymiotniku Jaki? w liczebniku ile? w przysłówku jak?NIEODMIENNEprzysłówek jak? gdzie? kiedy? stopniuje siespójnik nie samodzielna czesc mowy - łaczy wyrazy i zdaniaprzyimek niesamodzielna czesc moey- używa sięjej w połączeniu z rzeczownikiem i zaimkiem Radmax odpowiedział(a) o 08:45 kto? jaki? jaka? jakie? co robi? co się z nim dzieje? ile? jak? gdzie? kiedy? nad,pod,.. a,i,ani,czyli, och, tak,nie czasownik- co robi? co się z nim dzieje? rzeczownik-kto? co? Przymiotnik- jaki? jaka? jakie? Przysłówek-gdzie? kiedy? Odmienne:rzeczownik kto? co?przymiotnik jaki? jaka? jakie?czasownik co robi? co się z nim dzieje?liczebnik ile?Nieodmienne:przysłówek jak? gdzie? kiedy?przyimek nad,pod,..spójnik a,i,ani,czyli,awykrzyknik och,achpartykuła tak,nie Np:rzeczownik-kto, co, co się z nim dzieje blocked odpowiedział(a) o 14:42 Ja mam sposób jak zapamiętać Mianownik Dopełniacz itd. Mój Dziadek Cierpi Bo Nie Ma Wąsów. I pierwsze liter wyrazów to nazwy np mianownika :) żelkojadka naklikała . daj jej naj . ; D Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Jakimi częściami mowy są wyróżnione wyrazy? Mieszkam w ładnej OKOLICY. Rafał zebrał ładną SUMKĘ. Na stole stał wazon z ładnymi KWIATAMI. Pan Kret zapowiadał dzisiaj ładną POGODĘ. Określ formę ( przypadek, liczbe i rodzaj) wpisanych i wyróżnionych wyrazów. Co zaobserwowałeś? Zgłoś nadużycie! okolicy - rzeczownik, DOPEŁNIACZ, , - rzeczownik, BIERNIK, - rzeczownik, NARZĘDNIK, - rzeczownik, BIERNIK, Verciax Okolicy- D., są rzeczownikami. (rzeczownik nie odmienia się przez rodzaje, jednak swój rodzaj ma, tak tylko piszę, gdybyś zauważyłą brak rodzaju :)) Mam nadzieję, że pomogłam i o to Ci chodziło. Pozdrawiam. More Questions From This User See All

jakimi częściami mowy są wyróżnione słowa